10 września 2013 r. w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Jaśle odbyła się dyskusja o książce Michaela Kumpfmüllera „Wspaniałość życia: ostatnia miłość Franza Kafki”.
Według opinii klubowiczów to nieudana zbeletryzowana biografia Kafki. Autor skupił się na ostatnim roku życia autora „Procesu” i jego ostatniej miłości Dorze Diamant. Franz poznał Dorę w sanatoryjnej miejscowości Müritz i od razu ją oczarował. Była spełnieniem męskich oczekiwań wobec kobiety. Widział w niej opiekunkę i cichego wielbiciela jego talentu: Chciałby, żeby była obok niego jak najczęściej, ale też musi być sam, zwłaszcza kiedy pisze. Niezdecydowany, pełen wątpliwości co do własnej osoby, z masą kompleksów i bagażem toksycznej rodziny. Kafka nie walczy o relacje z Dorą. Wszelkie decyzje pozostawia losowi i…rodzinie. Uważa, że choroba zwalnia go z odpowiedzialności – powiedziała Aneta Gorgosz.
Beata Baraś uważa, że narracja nie jest przyjazna dla czytelnika. To raczej materiał na skondensowane opowiadanie. Jedynie M. Kantor i B. Tora stanęły w obronie powieści. Maria Kantor widzi także wyraźny wpływ prozy Kafki, na autora książki: Książka Michaela Kumpfmüllera napisana w stylu kafkowskim, pozwala czytelnikowi przeżywać wszystko razem z bohaterem i Dorą Diamant. W swojej wypowiedzi dodaje najbardziej rozpoznawalny cytat z książki: „Jeżeli można umrzeć ze szczęścia, bez wątpienia przytrafi się to mnie, a jeśli dzięki szczęściu można zostać przy życiu, to ja zostanę."
Barbara Tora stwierdza: Chociaż wiemy dobrze czym ta historia się zakończy, to czytając powieść tak nam się udziela optymizm i wiara w lepsze życie jej bohaterów, że nie dopuszczamy do siebie myśli o tym najgorszym. Książka ta uczy nas, że o swoje szczęście trzeba walczyć do końca, bo każda przeżyta chwila jest tego warta.
Miejska Biblioteka Publiczna w Jaśle uczestniczy w projekcie Dyskusyjnych Klubów Książki WiMBP w Rzeszowie pod hasłem „Podkarpackie rozmowy o książkach”. Projekt przygotowany jest przez Instytut Książki i WiMBP w Rzeszowie.
