24 kwietnia 2017 r. w Dyskusyjnym Klubie Książki „Liberatorium” Miejskiej Biblioteki Publicznej w Jaśle rozmawialiśmy o książce Małgorzaty Czyńskiej „Kobro. Skok w przestrzeń”.
Bardzo cieszy odkrycie na nowo dla historii sztuki współczesnej – Katarzyny Kobro, której nowatorskie podejście do rzeźby sytuują ją jako ważnego teoretyka sztuki. Rzeźba unistyczna nie rzeźbi siebie, rzeźbi przestrzeń i jest przez przestrzeń rzeźbiona. Nie istnieje w sobie, istnieje dzięki współistnieniu – rytmów wzrostu i rytmów czasu – uważa Katarzyna Kobro. O bolesnej kobiecości rozmawialiśmy w kontekście twórczości Marii Jaremy, rzeźbiarki związanej ze środowiskiem krakowskim.
Niewątpliwie Kobro była artystką o wielkim, oryginalnym talencie rzeźbiarskim i malarskim. Przy czym swoim ideom artystycznym umiała świadomie nadać kierunek i kształt, dzięki intelektowi precyzyjnemu jak u matematyka, zmysłowi przestrzennemu, umiejętności zestrojenia w swojej wizji wyobraźni z logiką formy. Świetnie wykształcona i od dzieciństwa obyta ze sztuką, była przygotowana do wkroczenia na własną drogę artystyczną. Niestety, wszystkie te warunki dane przez naturę, dobre urodzenie, wykształcenie, zostały mocno skorygowane przez warunki w jakich potoczyło się jej życie osobiste – czytamy w recenzji Stanisławy Czernik.
Dość mocno zderzyła się ocena postawy W. Strzemińskiego wobec żony. Większość uznała jego postępowanie za skandaliczne. Jedynie Maria Kantor jest bardzo krytyczna wobec Kobro i postrzega ją jako osobę skrytą, ponurą, bez uśmiechu. Na zakończenie Urszula Wójcik poruszyła odwieczny problem pogodzenia roli matki, żony i artystki.
Miejska Biblioteka Publiczna w Jaśle uczestniczy w projekcie Dyskusyjnych Klubów Książki WiMBP w Rzeszowie pod hasłem „Podkarpackie rozmowy o książkach”. Projekt przygotowany jest przez Instytut Książki i WiMBP w Rzeszowie.
